INTERVIEW MET BETTY PLESSING

Ben je een echte Zilker?

Nou inmiddels wel, maar nee, ik kom uit Kloetinge, een voorstadje van de gemeente Goes (voor wie het niet weet: Dat ligt in Zeeland).

Ik voelde me al meteen thuis in De Zilk en woon er inmiddels 55 jaar. Hoewel ik ook een beetje een trotse Zeeuwse blijf.

Hoe ben je hier gekomen?

Door een Haarlemse “mug”: Hein, mijn man, kwam uit Haarlem en werkte bij Figee. Via zijn collega’s hoorden we van de nieuwbouw in De Zilk. We voelden ons meteen thuis en hebben ons nooit als “outsiders” gevoeld. Al helemaal niet nadat onze kinderen hier geboren zijn.

Ik vond het belangrijk mee te doen met de mogelijkheden en activiteiten die in deze gemeenschap aangeboden werden, zoals bv: een peutercursus, invallen op het kleuterbureau, klaar over moeder zijn en op school meewerken aan de schoolkrant, fancy fair en wat er allemaal te doen was. Ik tenniste graag en zat in de jeugdcommissie van de tennisclub en ben 7 jaar secretaris van de tennisclub geweest.

Wat vond je het leukste om te doen?

Ik heb jarenlang in de Bibliobus gewerkt en zo heb ik heel veel mensen leren kennen. Ik vond het altijd leuk om samen met anderen, buren van de Zilkerduinweg, iets te doen en zo zijn wij ook als eerste begonnen met het leggen van een mozaïek, toen dat werd gevraagd. Ik doe nog steeds graag mee. Hoe ben je in het bestuur van de SDZ gekomen?

Ik was al jarenlang (slapend) lid van de toenmalige KBO maar toen Sonja Verloop mij vroeg iets te doen en ik het contact met anderen erg belangrijk vind heb ik dan ook gezegd dat ik dat wel wilde. En zo deed ik – in de coronatijd – mee aan de telefoonronde, en zit ik in het bestuur van de SDZ. Ik ben vooral graag actief bezig met praktische zaken en dus help ik op de inloopochtend en bij de bingo en bij bijzondere gelegenheden zoals de middagen van St. Nicolaas en Kerstfeest.

Noot van de red.: op onze vraag hoelang ze dit wil blijven doen zegt ze lachend: “tot ik erbij neer val”.